ilk tokat

ağlayarak başladım ben hayata.

popoma tokat attılar önce.

annem sarıldı ki ilk bana.

ilk annemi güldürdüm ben bu hayatta.

tenine işler ya bazı şeyler,

kokusu siner nefesine.

hayat işledi benim nefesime.

meraba ben 22 yaşındayım.

aldığım nefes kadar çekmem lazım seni içime.

çekiyim ki bitsin dışarda ki ben

içimde ki sen.

bitsin ki büyüyeyim ben.

düşe kalka geldik bu yaşa,

tam 12 sayfa.

yazsam roman olur, sirf istoptan facebook'a.

bisiklete bindin mi sen ?

düşerdim hep ben. 

çok kanadı dizim, hala izleri var.

zaten en çok iz bırakanlar acı vermez mi bu hayatta?

bak,

erkekte 3 şey iz birakır.

sünnet, bisiklet ve sevmek.

istersen her erkekte görürsün ilk 2'sini

ama bilemezsin kaç kişide açmış sevgi darbesini.

melekler korur çocukları derler.

her gece konuşurdum ben meleğimle.

karanlıktan korkardım çok.

isterdim ki korusun beni,

ama kaybettim ben meleğimi.

şimdi uzansam yere, tam şehrin göbeğine.

korur mu beni sence?

kaybettin mi sen hiç meleğini bir eylül gecesinde?

en çok korkarken hem de,

canavardan dolabının içinde.

bütün korkuların tenine işler ya

gökkuşağı gibi rengarenk olur ruhun

dudağın da yanan bi o kalır

sigaran olur en yakın dostun.

aşk alır kanın yerini damarlarında

kalbin her attığında elinden ayak parmaklarına

o akar damarlarında.

dostlar mıdır geri de kalan kanın donduğunda?

yoksa yeni bir aşk mıdır akıtacak olan damarlarında

o anı o anda.

nedir sana kalan hayatta ? 

acımak ve mutlu olmak dışında ?

güldürmek kolaydır bir insanı. 

peki sever mi güldüren insan ağlamayı?

her gözyaşı olur mu bir sırıtma suratında?

ben ağlayarak geldim bu dünyaya 

ve ilk annemi güldürdüm yine bu hayatta..